Storm op zee

Het water is heet wanneer mijn voeten willen voelen. Rode tenen tussen welriekende bellen. Eucalyptus. Kan ik niet naar de wellness, dan komt de wellness naar mij. Ik hurk neer boven de tenen en deejay met de kranen. Te warm. Te koud. Uitgestrekt laat ik mij achterover vallen. Te gespannen. Eventjes lijkt mijn buik de Ben Nevis. Daarna weer die (nog niet helemaal) vertrouwde mellowcake – glimmend roze. Ik draai de kranen dicht en rol op mijn zij terug het water in. De bedtactiek, nu ook in bad.
Ik was voorbereid, dacht ik.
Glas links, magazine rechts, shampoobar achter.
Alles binnen handbereik, dacht ik.
De handdoek hangt nog aan de haak.
Búiten handbereik.
…
Ik laat mijn armen op de badrand hangen om straks te kunnen bladeren. En dan begint het, dat geklots in mijn buik. Ik klots terug. Zo zitten we samen te klotsen tot we beiden zijn uitgeklotst. Jij sneller dan ik.
Ik in bad.
Jij in bad in bad.
Misschien word je een zee(meer)man, misschien ook niet. Maar nu delen we de wereld, jij en ik.

Buiten is de storm gaan liggen, vanbinnen woedt hij hoe langer hoe heviger. Rukwinden vanaf 80 km/h. Dit is pas voorpret.

Deze keer is het recept er eentje van Marion. Omdat mijn hoofd er rustig van wordt, en mijn haar wilder dan de storm. ♥ het shampooblok van Marion Maakt >